Karantinanın Yarattığı Psikolojik Etkiler Nasıl Çözülür

Karantina yerel veya küresel olarak meydana gelen pandemi durumunda, toplum sağlığını salgın riskine karşı korumak, kişilerarası bulaş riskini azaltmak için yapılan uygulamadır. Kişiler hak ve özgürlüklerinden geçici süreliğine feragat ederek, hareket alanını daraltır ve toplum izole olarak yaşam alanlarına, evlerine çekilir. Toplumu oluşturan bireyler, kendisi ve çevresine bulaşma riski olan hastalık hakkında kaygı ve belirsizlik gibi can sıkıntısına yol açan ruh hallerine girebilir. Öfke ve sinir kontrolü gibi durumlar da bunun devamı sayılabilir. Karantinanın yarattığı psikolojik etkiler; korku, drama ve kendini suçlu hissetme ve öfke şeklinde sıralanabilir. Bununla beraber karantina süresince toplumdan uzak kalan bireyde sosyofobi(kalabalık korkusu) ve devamlı el yıkamak zorunda hissetmeden kaynaklanan obsesiflik (takıntılı olma durumu) ortaya çıkabilir. Tüm bu etkilerin de ardılı olarak kişide karamsarlık ve bunaltı gibi duygular ve ruh halleri kendini göstermeye başlayabilir. Karantinanın yarattığı psikolojik etkilerin süresinin ne zaman başlayıp ne zaman biteceği de kesin değildir. Sağlık çalışanlarında bu durum 2-3 yıla kadar sürebilmekteyken, bireyin sosyal, ekonomik ya da bilgi (pandemi süreci hakkında) yetersizliği karantinanın yarattığı psikolojik etkinin süresini belirleyen faktörler arasındadır. Karantinanın yarattığı psikolojik etkileri en aza indirgemek için yapılması tavsiye edilen şeyleri şöyle sıraladık; 


	
Bilgi kirliliğinden kaçınmak, emin olmadığımız bilgilerin doğruluğunu ispat edinceye dek onlara göre bir harekette bulunmamak,
	
Karantina süresinin minimumda tutulması, ya da kontrollü bir şekilde karantinayı esnetmek veya toplumu karantinanın süresi hakkında devamlı bilgilendirmek
	
Gerekli teknik ekipmanların hastanede bulunuyor oluşu ve bunun da toplum tarafından biliniyor olması; hem sağlık çalışanlarının iş gücü ve psikolojik motivasyonu açısından hem de bireylerin hastalığa yakalanma durumunda ölüme terk edilmediğinin, devletinin ona sahip çıktığı bilincinin sağlanması herkesin psikolojisini sağlam tutacaktır.
	
İzole olan ve 10 günü geçen karantina süreçlerinde bireylerin stres seviyesinin azaltılması ve etkileşimi arttırılması; eve kapanan ve suçluluk, kaygı gibi birçok duyguyu yaşayan karantinadaki birey stresini azaltmak için çeşitli ilgi alanı ve hobiler edinebilir, arkadaş çevresiyle görüntülü görüşmeler yapabilir, aile bireyleriyle daha önce hiç yapmadığı aktiviteleri beraber yaparak etkileşimini ve sosyal zekasını diri tutabilir.
	
Belirli risk faktörlerine göre bireyler değerlendirilerek önlemler alınması; yaşlı, gebe, ruhsal hastalığa sahip, bilişsel kapasitesi kısıtlı olan kişiler ya da sağlık personeline ilişkin farklı tedbirler ve önlemler alınarak, daha spesifik çalışmayla daha sağlıklı ve keskin tedbirler alınabilir, bulaş riski en aza düşürülebilir.